22 november : KWB Hombeek – KWB Pulle : 2 – 4
Vooraf : Onze fel geplaagde kern werd ook deze week weer niet ontzien. Onder het aandachtig oog van 14 thuissupporters werd de wedstrijd op gang gefloten met slechts 9 thuisspelers op het veld !
Onze coach koos voor een 4-3-1 opstelling, maar na nog geen 3minuten stonden we al 0-1 achter na een snelle aanval van Pulle. Gingen onze 9 spelers afgeslacht worden ? Iederéén dacht het, maar dat was buiten de Makke gerekend. Vorig jaar had hij met slechts evenveel spelers aanwezig al eens 16 doelpunten tegen gekregen van de Leeuwen. Hij was niet van plan om dit opnieuw te laten gebeuren. In de eerste twintig minuten voorkwam hij met enkele geweldige reddingen verschillende gemaakte goalen. Na 25 minuten kreeg de Sakke aan de middellijn de bal toegespeeld van Tijs. Met een sublieme beweging verschalkte de Sakke zijn rechtstreekse tegenstrever, zette een rush in, omspeelde ook nog eens de laatste man en versloeg de keeper : 1-1. Pulle was even aangeslagen en onder impuls van een onvermoeibaar knokkende Tijs en Dries konden we zelfs nog enkele malen uitbreken en voor gevaar zorgen.
Uiteraard geen wissels bij ons en ook Pulle liet hun enige reserve-speler nog even op de bank. We bleven ons kranig verdedigen en Pulle had een vrije trap nodig om voor de eerste dreiging van de tweede 40 minuten te zorgen. De druk van Pulle werd steeds groter en rond het kwartier mochten we van geluk spreken dat de Pulle spitsen in dezlfde fase twee keer na elkaar de paal troffen. Halverwege de tweede helft prikten Tijs en de Sakke nog eens gevaarlijk tegen, maar de Pulle keeper was attent. Uiteindelijk kwam Pulle dan toch op voorsprong. Bob moest zich even langs de kant laten verzorgen en Pulle benutte het gat centraal in onze verdediging door weliswaar met wat meeval de 1-2 te maken. Onze spelers waren allemaal kapot, maar bleven strijden en voorkwamen zo nog enkele kansen voor Pulle : een weggehaalde bal op de lijn, een fout op één van onze verdediger, zodat de scheidsrechter de 1-3 terecht afkeurde. Met nog 5 minuten te spelen, bracht Pulle hen reservespeler nog in. Deze ging postvatten in de spits en besliste uiteindelijk ons lot. Hij stond nog maar even op het veld of hij kon, zij het weeral met wat geluk, de 1-3 aantekenen. Alles of niets dan maar. De Warre ging mee vooraan spelen om toch nog de aansluitingstreffer te lukken. Pulle counterde echter goed en 1-4. Onze spelers bleven echter strijden tot het einde en in de laatste minuut slaagden we er in om een hoekschop af te dwingen. De Winghe kon uithalen in de 16, de keeper weerde af, maar in de voeten van Dries en 2-4. Zat er nog iets in ? Nee want luttele seconden later blies een uitstekend leidende ref af.
Conclusie : Misschien moeten we altijd met 9 spelen, want iederéén werkte en liep voor elkaar. We hebben het al anders geweten. Uitblinkers : zie ploegopstelling hier vlak onder.
Makke – kleine Winghe, Warre, Bob, Winghe – Tijs, Dries, Vos – Sakke
Terzijde :
· Op een bepaald moment riep één van de Pulle-supporters : “Je staat met vijf vanachter”. Repliek van onze spits Sakke “Ja, maar ik ben wel een goede hé”.
· Voor de wedstrijd belden we de Warre. Zijn antwoord : “Ja ik ben aan het fietsen”. Aangezien de Warre maar niet opdaagde, belden we nog eens terug. Geen antwoord meer. De Makke ging hem dan zoeken. Bleek hij nog thuis in zijn bed te liggen en zich zelfs niet meer te kunnen herinneren dat hij een halfuurtje vroeger zijn GSM had beantwoord. Hij zag er serieus bleekjes uit bij het betreden van het veld, maar speelde veel beter dan zijn gelaatskleur.
· Na de wedstrijd zorgde Annemarie voor hapjes. Dank u wel en een dikke proficiat voor onze jarige coach Geert.
