6 januari : KWB Hombeek – KWB Pulle : 2 – 4

Voor de wedstrijd : Net voor de winterstop waren we vrij vlot gaan winnen in Pulle. De tegenstrever was vandaag ook maar met 10 een makkie dus???

Blijkbaar waren onze spelers er inderdaad van overtuigd en ze begonnen dan ook slapjes aan de wedstrijd. Na vijf minuten speelde Hans terug op de Pieter, die als keeper de bal pakte en vrijschop voor Pulle. Gelukkig zonder gevaar. Vijf minuten later was het anders, een Pulle speler door, maar Pieter goed uit en in hoekschop. De bal geraakte niet weg en streelde de deklat. Op het kwartier terug Pulle met een vrije trap, maar Pieter had een goede save in huis. Wij bleven maar aanmodderen in alle linies en de weinige kansen die we kregen werden dan nog hoog over (Stijn W, Kristof) of naast getrapt (Bergt, Jubi). Het enige schot tussen de palen kwam van Stijn W, maar de Pulle keeper was attent en zo werd het rusten bij een 0-0 stand.
Aangezien we met vier reserven waren, kwamen die er ook alle vier op tijdens de rust. Niet dat het veel hielp, want net als in de eerste helft bleven we klungelen. Nu vielen er echter wel doelpunten. Na 4 minuten mocht Pulle al juichen. Vrije trap, Pieter met veel lawaai, maar wel onder de bal door en 0-1. Na 10 minuten de eerste goede combinatie van ons tussen de Fonny en de Winghe, maar een rolstoelpatiënt zijn schot was nog harder geweest dan de bal die de Warre richting doel trapte. Halverwege de tweede helft terug een vrijschop voor Pulle, terug voor doel en 0-2. We slaagden er dan toch in om eens in de 16 van Pulle te geraken waar een bezoeker zijn handen gebruikte en penalty voor ons. De Warre aarzelde niet en trapte de aansluitingstreffer tegen de netten. Nog geen minuut later was het 2-2. De Jubi met de actie en de assist en de Sakke met de goal. Onze supporters dachten dat onze spelers eindelijk volledig wakker waren, maar neen ’t was maar een kortstondig ontwaken om terug in te dutten. Pulle trok er zich niets van aan en mocht nog eens scoren na een vrije trap. Met nog 5 minuten te spelen kon de Pulle spits randje buitenspel vertrekken, Bob er achter en vakkundig aan het truitje getrokken, geel voor den Bob en vrije trap voor Pulle. Pieter kon de bal nu wel pakken, maar gooide voor de verandering nu maar eens slecht uit. De Pulle speler pakte de bal aan, Bob vond het nodig om terug in de fout te gaan en een tweede geel was het resultaat. Op hoekschop mocht Pulle er dan iets voor het einde nog een vierde maken.

Conclusie : Verdiende winst voor Pulle, maar we kunnen moeilijk beweren dat we het hen moeilijk maakten. De verdediging was een wassenbeeldenmuseum, de middenvelders gaven de bal meer in cadeauverpakking aan Pulle dan aan hun medespelers en onze spitsen hadden zo kunnen meedoen in de remake van “de onzichtbare man”. Volgende week beter… waarschijnlijk wel, want slechter kan haast niet.