27 maart : Vosberg sport Rumst – KWB Hombeek : 2 – 2
Vooraf : Vanaf donderdag regende het afbellers, maar dankzij Dries en Stijn W geraakten we toch aan 10 man om Vosberg te gaan bekampen.
Onze coach startte met de Wally alleen diep in de punt en met de opdracht om zeker niet direct een goal te pakken. Vosberg zag dat we maar met 10 waren en trok onmiddellijk ten aanval. Dit resulteerde in een 3-tal hoekschoppen, maar de Makke liet zich niet kloppen. Op het kwartier kreeg Vosberg een vrije trap net buiten de 16 na een vermeende fout van één van onze verdedigers. De vrijschop werd netjes om het muurtje gedraaid en ook de Makke was verslagen : 1 – 0. Wie dacht dat het nu een walk-over ging worden voor Vosberg was compleet mis. Wij kwamen steeds beter in de wedstrijd en achteraan zorgde een secure Dries dat alles netjes gesloten bleef.
Tijdens de rust geloofde iederéén er nog in dat we nog zouden scoren. De Solle en de Stijn bleven de lijnen uitzetten op het middenveld en het was Vosberg die het steeds moeilijker kreeg tegen onze 10 spelers. Na een kwartier in de tweede helft een vrijschop voor ons. Dries achter de bal, een knal en de plaatselijke keeper kon slechts één ding doen : zich omdraaien en de bal uit de netten halen : 1-1. We bleven Vosberg onder druk zetten en met nog een kwartier te spelen, kon Dries oprukken door het centrum, bal goed opzij naar Stijn W en die haalde al net zo verschroeiend uit als den Dries bij zijn vrijschop : 1-2. Zouden we de drie punten mee naar huis kunnen nemen ? Nog tien minuten te spelen en in een duel blesseerde Jonas zich aan de voet. Jubi en de Wally schoven een rij achteruit en Jonas ging al pikkelend voorin staan. De laatste minuut en we stonden nog steeds voor, maar dan kreeg Vosberg een vrije trap. Twee Vosbergers gingen mee in de muur staan en toen er getrapt werd, duwden ze het muurtje omver en de bal verdween in doel. Tot onze verbazing keurde de scheidsrechter het doelpunt niet af. Zijn uitleg : “Ik draaide me net om en zag het niet”. Wij dachten dat een scheidsrechter altijd de bal moest volgen, maar blijkbaar is dit niet het geval. Er werd nog afgetrapt, maar dan afgefloten.
Conclusie : een dikke pluim voor onze 10 dapperen. Inzet, karakter, werklust, goede combinaties het was er allemaal, alleen de kers op de taart, de overwinning, werd ons ontnomen.
Makke – Geert, Dries, Ruud, Jonas – Steven, Solle, Stijn W, Jubi – Wally
