29 maart : Astra
Begijnendijk – KWB Hombeek
: 4 – 2
Kevin, Robin en Jonas waren
geveld door blessures, Imed en Thomas hadden last van ziektekiemen en de Solle
was van babysit. Met net 11 spelers dus
om Begijnendijk te bekampen.
Na twee minuten was de eerste
kans voor ons. Een combinatie
Sakke-Brian bereikt Michaël, maar hij besloot over. Nog geen twee minuten later waren we echter
al op achtervolgen aangewezen. De
scheidsrechter van dienst maakte zijn eerste flater van de dag en liet
Begijnendijk scoren uit overduidelijk buitenspel. Wat later moest Nico redding brengen met de
vuisten. We trokken ten aanval en de
keeper moest de bal wegduwen na een schot van de Sakke. Een vrije trap van Robbie, Sakke kopt net
naast. Begijnendijk met een snelle
uitbraak, maar Nico had 2 goede saves in huis.
Op het half uur een schitterende pass van Wally op Michaël en ijzig koel
afgewerkt 1-1. Zeker niet onverdiend. Dan was het terug aan de scheidsrechter : hij zag een penalty
overtreding van Gert. Wij zagen alleen
Gert de bal wegwerken en daarna een licht contact met een Begijndijk
speler. De plaatselijke kapitein miste
echter de 16-meter en zo trokken we met een 1-1 ruststand de kleedkamer in.
De tweede helft ging gelijk
op. Een “terugspeelbal” van een
thuisspeler leverde ons bijna een goal op, maar de bal botste nog net op de
deklat. Dan moest de scheidsrechter zich
terug laten opmerken. Den Teck kreeg een
elleboog te verwerken, wie werd er bestraft ?
Den Teck kreeg geel, de dader niets.
Op het uur paste Sakke naar Brian en met een heerlijke lob zette hij de
1-2 op het bord. We speelden goed en de
overwinning zat er in, maar dat was buiten de scheidsrechter gerekend. Jan stopte de bal in onze 16 met de borst,
maar de scheidsrechter zag er terug een penalty in. Nico op het verkeerde been en 2-2, Nico kreeg
er nog geel bovenop.
We zagen het nog zitten en
bleven aanvallen, maar Begijnendijk kon een counter succesvol afronden en
3-2. Niets aan de hand, we bleven er
voor gaan, maar dan werd het helemaal “scheidsrechter showtime”. Een ingevallen speler van Begijnendijk, die
duidelijk op zwier was geweest zaterdagnacht, struikelde over zijn eigen voeten
in onze 16. De scheidsrechter was heel
tevreden dat hij voor een derde keer onterecht een strafschop kon fluiten. Wij waren er iets minder mee opgezet. De thuisploeg nam de cadeau in dank aan en
4-2. Gert, onze kapitein, probeerde nog
verhaal te halen bij de scheidsrechter, maar werd prompt getrakteerd op geel. Bob wou niet achterblijven en versierde ook
nog een geel kartonnetje. De
scheidsrechter was duidelijk de pedalen kwijt en floot de tweede helft dan maar
af na nog geen 40 minuten speeltijd.
Ploeg : Nico – Winghe, Bob, Gert, Robbie – Vos, Teck,
Wally, Michael – Sakke, Brian
Langs de lijn : (of beter
gezegd in de kantine) twee Hombeekse supporters, Jon en Walter, waarvan we niet
goed wisten voor wie ze nu kwamen supporteren.
We denken respectievelijk voor Begijnendijk en Hombeek. Ook een verzopen verslaggever (wel langs de
lijn) die regen, wind en een kl…scheidsrechter trotseerde.
Conclusie : We kunnen onze
spelers niets verwijten. Ze knokten
ervoor, maar werden genekt door een scheidsrechter die voor zichzelf een
hoofdrol zag weggelegd en duidelijk met de bedoeling op het veld stond om de
thuisploeg te laten winnen. We hebben er
begrip voor dat een scheidsrechter, die er alleen voor staat, al eens een fout
maakt en een buitenspelovertreding niet opmerkt. Het valt echter niet te begrijpen dat je in
één wedstrijd 3 strafschoppen fluit die helemaal geen strafschop zijn, dat je
een speler bestraft met geel, nadat hij een elleboog krijgt of dat je als je
merkt dat je het niet meer aankan met geel begint te zwaaien en uiteindelijk
dan maar de wedstrijd affluit na dik 80 minuten. Als je dan later op het wedstrijdblad leest
dat hij een speler bestraft voor een “tekel” dan zegt dat alles over het niveau
van deze scheidsrechter.
