4 november : The Sylvesters – KWB Hombeek : 2 – 4
Vooraf : We hadden het zien aankomen. 30-jarigen fuif in Hombeek en dus veel, heel veel afwezigen. De oefenwedstrijd op donderdag had ons buiten Chriske en Dries, nog opgezadeld met drie nieuwe geblesseerden : Bart, Flor en Gipsy. Resultaat van dit alles, slechts 10 spelers om the Sylvesters te bekampen. Gelukkig had onze coach weer een tactisch plan : “scoren aan 100%”.
De wedstrijd startte aan een gezapig tempo en het was wachten tot de achtste minuut voor een kans. Gert kon vanop rechts Wally bereiken die doorstak tot bij de Wesley, maar diens schot belandde in het zijnet. Iets later besloot Bob na een hoekschop op de keeper. We lagen zeker niet onder, maar het was wel de thuisploeg die de score opende. Was het een voorzet ? Was het een schot ? De bal verdween in elk geval netjes voorbij de Makke in doel. Geen probleem, want een minuut later bracht Robbie de bal mooi voor, de keeper mispakte zich en Wesley duwde de bal binnen : 1-1. Iets voorbij halfweg een vrije trap op de rand van de 16 na een foutje van Wim. De Makke redde, maar de rebound kwam voor een Sylvester voet, den Teck kon het schot nog keren op de doellijn. Nog geen twee minuten later terug een vrije trap op de rand van de 16, maar de Makke stond weer paraat. Wat die mannen kunnen, kan ik ook dacht den Bob. Hij schoot zijn vrije trap wel niet rechtstreeks op doel, maar schilderde hem op de Wally zijn hoofd, jammer genoeg ging de bal tegen de deklat. Na een hoekschop trapte den Teck uit een scherpe hoek op doel, maar de thuiskeeper redde. Vijf minuten voor rust werd de 1-2 afgekeurd door de scheidsrechter voor buitenspel. We hadden er zo onze twijfels bij. Vlak voor rust bewees de Makke dan nogmaals dat hij momenteel outstanding is op een scherpe counter van de thuisploeg.
The Sylvesters voerden enkele wissels uit tijdens de rust en probeerden ons onder druk te zetten doo sneller te combineren. Het leverde hen enkele kleine kansen op, maar hun afwerking liet, gelukkig voor ons, te wensen over. Op het kwartier een vrije trap voor ons. Bob tot bij Wesley, de keeper pareerde zijn schot, maar Wally was goed gevolgd en tikte de 1-2 binnen. Wat later spatte een schot van de thuisploeg tegen de paal. De veertigste en laatste minuut van de wedstrijd dan. Bob veroverd de bal, past naar Wesley en die maakt er 1-3 van. Dan nog een aanval van the Sylvesters, hard schot, de Makke tikt over. Ondertussen hadden we al door dat er blijkbaar iets mis was met de scheidsrechter zijn horloge, want hij liet maar doorspelen. In de 43ste minuut maakte the Sylvesters dan 2-3. Konden ze nog een punt redden ? Nee, want de aftrap werd gegeven, de bal ging onmiddellijk naar Gert op rechts. Gert trok nog een spurtje, omspeelde zijn man en zette voor. Wesley was attent mee gevolgd en bracht de 2-4 op het bord. De scheidsrechter had dan toch door dat hij al 5 minuten “overuren aan het maken” was, liet nog wel aftrappen, maar floot dan af.
Conclusie : The Sylvesters zijn zeker niet de sterkste ploeg van de reeks, maar met tien man drie punten gaan halen verdiend toch een dikke proficiat. Zeker omdat we steeds probeerden te voetballen en niet terugzakten en uitsluitend op de counter loerden. Een speciale vermelding nogmaals voor de Makke die weer puik stond te keepen en voor Bob die als een jonge hond over het veld liep en zowel achteraan gaten stopte als vooraan beslissende passes uitdeelde.
Makke – Jonas, Hans, Bob, Wim – Robbie, Teck, Wally, Gert – Wesley
